[GRYZLI]

Cytat:

Piątek, 25 listopada 2005r. Józef Piłsudski był szybki. Już w 17 dni po przejęciu władzy wojskowej w niepodległej Polsce i w tydzień po objęciu stanowiska Tymczasowego Naczelnika Państwa wydał dwa dekrety. Oba były istotne i oba wydane zostały tego samego dnia - 28 listopada 1918 roku. Pierwszy mówił o ordynacji wyborczej do sejmu ustawodawczego, drugi - nakazywał niezwłocznie przystąpić do organizacji polskiej Marynarki Wojennej. Jednocześnie powołał pułkownika Bogumiła Nowotnego na stanowisko Szefa Sekcji Marynarki przy Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie. Ten ostatni dekret nabrał niemal rangi symbolu, bo wydany został w 291 rocznicę zwycięskiej bitwy polskiej floty pod Oliwą w 1627 roku. Na dodatek był posunięciem niejako proroczym, bo polskie granice morskie istniały w tym czasie tylko w dokumentach, a walka o nie dopiero miała się rozpocząć. Od dnia wydania dekretu przez Józefa Piłsudskiego w poniedziałek minie 87 lat. Ludzie Marynarki Bogumił Franciszek Nowotny 30 października 1918 r. otrzymał od gen. Tadeusza Rozwadowskiego, ministra spraw wojskowych Królestwa Polskiego misję pozbierania Polaków, służących w marynarce Austro-Węgier i przywiezienia ich do kraju. W Warszawie szybko zebrała się liczna grupa Polaków - byłych oficerów marynarek wojennych wszystkich państw zaborczych, którzy po zakończeniu I wojny znaleźli się bez pracy. To właśnie konieczność zapewnienia pracy i wyżywienia tej licznej rzeszy ludzi była jednym z powodów wydania przez Józefa Piłsudskiego dekretu o utworzeniu polskiej Marynarki Wojennej. Projekt jej utworzenia opracował właśnie Bogumił Nowotny, więc powierzono mu jej kierownictwo. Jednak już 5 marca 1919 r. Nowotny podał się do dymisji. Przyczyną była skarga kilku podwładnych. I choć sąd uniewinnił go, na swój wniosek przeniesiony został stan spoczynku. Wiceadmirał Kazimierz Porębski W marcu 1919 r., po dymisji Nowotnego, otrzymał nominację na szefa Sekcji Morskiej przy MSW, przekształconej później w Departament dla Spraw Morskich. W ten sposób stał się osobą kierującą całą polską polityką morską kraju. Ale jego oczkiem w głowie była Gdynia. To właśnie Porębski, zwany ?ojcem chrzestnym Gdyni?, jeszcze zanim wysłał inż. Tadeusza Wendę na Pomorze, by szukał odpowiedniego miejsca na port, zaproponował wybranie pod jego budowę Gdyni. Pod koniec 1921 r., gdy marynarkę handlową oddzielono od wojskowej, Porębskiego powołano na stanowisko szefa utworzonego w miejsce Departamentu ds. Morskich - Kierownictwa Marynarki Wojennej. Sprawował tę funkcję do 1925 r., kiedy zarzucono mu brak nadzoru i finansowe nadużycia. Rozżalony przeszedł w stan spoczynku. Za jego kierownictwa zbudowano w Gdyni najpierw Tymczasowy Port Wojenny i Schronisko dla Rybaków, a potem port wojenny na Oksywiu. Kontradmirał Xawery Czernicki Należy do grona najbardziej zasłużonych dla Polski morskiej. Po odzyskaniu niepodległości został przyjęty do Polskiej Marynarki Wojennej. Pracował w kierownictwie MW, gdzie w biurze nowych budowli objął etat inżyniera budowy okrętów. Nadzorował budowę we Francji dwóch niszczycieli i trzech okrętów podwodnych dla Polski. To dzięki jego inicjatywie podjęto przed wojną prace nad projektem budowy stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Po wybuchu II wojny światowej został zatrzymany przez NKWD i przewieziony do obozu w Kozielsku. Zginął w lesie katyńskim, jego zwłok nie udało się zidentyfikować. W 2001 r. jego imię przyjął nowoczesny okręt wsparcia logistycznego, który stacjonuje w Świnoujściu. Na cmentarzu na Witominie w 2002 r. odsłonięto symboliczny kamień nagrobny poświęcony jego pamięci. Admirał Józef Unrug Jeden z pionierów Polskiej Marynarki Wojennej i obrońca Wybrzeża we wrześniu 1939 r.. Służbę w Polskiej Marynarce Wojennej rozpoczął w 1919 r. od stanowiska naczelnika Wydziału Operacyjnego w Departamencie Spraw Morskich w Warszawie. W 1920 r. przeniesiono go do Gdyni, gdzie został szefem nowo powstałego Urzędu Hydrograficznego. Potem objął obowiązki Szefa Sztabu Dowództwa Floty, które pełnił do 1923 r. Na skutek konfliktów w kierownictwie MW w latach 1923-1925 na własną prośbę przebywał na emeryturze. Po zmianach personalnych w 1925 r. został przywrócony do służby i wyznaczony na stanowisko dowódcy floty. Pod jego kierownictwem stworzono podstawy rozwoju Marynarki Wojennej w II RP. W 1939 r. powierzono mu, jako dowódcy floty, całość obrony polskiego wybrzeża. Od sierpnia 1939 r. Unrug ze swoim sztabem dowodził siłami lądowymi i flotą z Helu. Nierówna walka nie mogła skończyć się powodzeniem. Hel bronił się 31 dni, potem skapitulował. Uroczystości w Gdyni 27 listopada (niedziela) godz. 9.30 - msza św. w kościele Marynarki Wojennej, ul. Śmidowicza 47 koncelebrowana przez gen. brygady Tadeusza Płoskiego, biskupa polowego Wojska Polskiego godz. 11 - złożenie kwiatów na cmentarzu MW w miejscu pamięci godz. 12 - złożenie kwiatów na płycie Marynarza Polskiego (Skwer Kościuszki) 28 listopada (poniedziałek) godz. 18 - koncert galowy z okazji 87 rocznicy odtworzenia Marynarki Wojennej w Teatrze Muzycznym (dla zaproszonych gości)

[SIVSON]

Wszystkiego naj naj dla MW RP

PZDR SIVSON