Brzmi interesująco, ale spotkalem sie z tezą iż rosyjskie technologie elektroniczne maja laboratoryjny charakter (tak jak precyzyjne systemy naprowadzania pocisków HAVOCA czy BLACK SHARKA) i są zabudowane na pojedynczych egzemplarzach, zaś ich wdrożenie do prosukcji wielkoseryjnej wymagałoby BARDZO POTĘŻNYCH nakładów finansowych, wymagajacych stworzenia niemal od poddstaw "linii technologicznej" gwarantujace masowy (wielkoseryjny) wymiar produkcji, nie wspominając o utrzymaniu odpowiednich standardow jakosciowych. I pewnie dlatego awionika do exportowych SU 30 MKI pochodzi w duzym stopniu spoza Rosji ...
R_SPECIAL [Usunięty]
Wysłany: Wto 26 Kwi, 2005
Z zaprezentowanych przez REVENANTA danych wynika że F-16 prezentuje sie dość przeciętnie .........
Revenant [Usunięty]
Wysłany: Wto 26 Kwi, 2005
R_SPECIAL napisał/a:
Brzmi interesująco, ale spotkalem sie z tezą iż rosyjskie technologie elektroniczne maja laboratoryjny charakter (tak jak precyzyjne systemy naprowadzania pocisków HAVOCA czy BLACK SHARKA) i są zabudowane na pojedynczych egzemplarzach, zaś ich wdrożenie do prosukcji wielkoseryjnej wymagałoby BARDZO POTĘŻNYCH nakładów finansowych, wymagajacych stworzenia niemal od poddstaw "linii technologicznej" gwarantujace masowy (wielkoseryjny) wymiar produkcji, nie wspominając o utrzymaniu odpowiednich standardow jakosciowych. I pewnie dlatego awionika do exportowych SU 30 MKI pochodzi w duzym stopniu spoza Rosji ...
Rosyjskie pokładowe stacje radiolokacyjne, które wybrałem objawiły się – że tak napiszę – ‘w metalu’, ich próby zostały ukończone i są produkowane lub mogą być produkowane.
Co do rosyjskiej polityki konstruowania radiolokatorów, to już w latach 90-tych Rosjanie postawili wyłącznie na stacje z antenami z elektronicznym skanowaniem fazowym. Konstrukcje z antenami szczelinowymi oferowane są wyłącznie na eksport.
W przypadku N011M stanowi on wyposażenie właśnie eksportowych indyjskich Su-30MKI (jeżeli chodzi o ich awionikę, to: HUD jest izraelski, wyświetlacze w kabinie francuskie, radar rosyjski, a pewne podzespoły – być może układy elektroniczne – hinduskie; całość zintegrowali Rosjanie). Natomiast bliźniacze chińskie Su-30MKK mają o wiele gorszy (choć oczywiście zarazem tańszy) radiolokator N001WE (nieco udoskonalony N001 znany z oryginalnych Su-27). W porównaniu z bazowym N001, jest on bardziej odporny na zakłócenia, dzięki nowym blokom elektroniki i oprogramowaniu możliwe jest jego użycie w misjach powietrze-ziemia, użycie pokpr, itp. Zasięg tego radaru to 80-100km, śledzi 10 celów i jednocześnie atakuje 1 z nich. Cała awionika Su-30MKK jest rosyjska. Swoją drogą dość dziwne, że Chińczycy zdecydowali się na dość stary model radiolokatora. Podobno Rosjanie zaoferowali im Żuka-MS (antena szczelinowa; zasięg ok.120km, śledzi 10 celów i symultanicznie zwalcza 4 z nich) i być może późne serie produkcyjne Su-30MKK są w niego wyposażone. Swoją drogą ciekawe jaką stację radiolokacyjną otrzymał J-10, w grę wchodziły Żuk-M, Żuk-F(vel Żemczug) i izraelska Elta EL/M-2035. Ostatecznie będzie to chyba eksportowy Żuk-10PD(zasięg ok.140, śledzi 24 cele i atakuje 4 z nich, antena szczelinowa), czyli pochodna Żuka-MS, liczba 10 jest odniesieniem do średnicy anteny, np. chiński myśliwiec J-8IIM ma podobny Żuk-8.
Co do innych rosyjskich eksportowych radiolokatorów, to można też wspomnieć o lekkiej stacji Kopjo. Był on osią rosyjskiej modernizacji Miga-21bis, czyli tzw. Miga-21-93, na którą skusili się Hindusi. Kopjo ma antenę szczelinową, zasięg ok.60km, śledzi 8 celów i atakuje 2-4 z nich, poza tym umożliwia wykonywanie misji przeciw celom naziemnym/nawodnym. Rosjanie prezentowali ten radiolokator również podwieszony w zasobniku pod kadłubem Su-25TM (vel Su-39). W 1998 roku zakończyli próby innej lekkiej stacji radiolokacyjnej podobnym do Kopjo przeznaczeniu (Mig-21 w nią wyposażony to Mig-21-98), a mianowicie radiolokator Osa (masa 120kg, antena z elektronicznym skanowaniem fazowym, zasięg 85km dla SPO 5m2, śledzi 16 celów i ostrzeliwuje równocześnie 2-4 z nich). Najciekawsze w Osie jest to, że Rosjanie zdołali zamontować ten radiolokator w nosie Miga-29UB(!), tworząc w ten sposób propozycję modernizacyjną Mig-29UBT.
Nawiązując jeszcze do ‘laboratoryjnego’ charakteru rosyjskiej awioniki i poprzedniego zestawienia radiolokatorów, to jeżeli chodzi o Su-34 z B004 to jego produkcja seryjna ruszyła w końcu w tym roku (choć ciężko powiedzieć, aby jej rozmiary przypominały czasy ‘Imperium’), a sam Su-34 (pod oznaczeniem Su-32) jest oferowany na eksport (choć jest to dziwne, że do eksportu dopuszczono tak zaawansowany choć jednocześnie wyspecjalizowany model samolotu, być może Su-32 to jest jakaś ‘zubożona’ wersja).
W moim zestawieniu odpuściłem sobie również zamieszczanie (mocno szacunkowych danych) nt. dopiero opracowywanych radiolokatorów jak Sokół albo Irbis czy też mitycznych konstrukcji jak N014 dla niedoszłych MFI V generacji.
Co do systemów uzbrojenia śmigłowców Ka-50N/-52 i Mi-28N to akurat (mimo de facto barku ich produkcji seryjnej) są to systemy dość dobrze przetestowane. System Ataka-W z Mi-28 to rozwinięcie Radugi-W (największa nowość to lepsze ppki i urządzenia termowizyjne). Natomiast system Szkwał z Ka-50 został zamontowany na kilkudziesięciu Su-25T wprowadzonych do uzbrojenia. Stacje radiolokacyjne Arbalet (Ka-52 oraz być może jakaś wersja Ka-60) oraz Ałmaz-280 (Mi-28) nie są to jakieś ‘kosmiczne’ technologie, a czasu na ich dopracowanie było aż nadto. Podobnie sprawa wygląda ze stacjami obserwacyjno-celowniczymi typu Samszyt i GOES.
R_SPECIAL napisał/a:
Z zaprezentowanych przez REVENANTA danych wynika że F-16 prezentuje sie dość przeciętnie .........
Polskie F-16 nie prezentują się kiepsko. Musimy pamiętać, że kupowaliśmy samolot z dolnej półki, nie mogąc jednocześnie przeznaczyć na niego zbyt wiele. Wśród zachodnich ofert, Nasz F-16 jest dosyć atrakcyjny. Piszę to jako kompletny laik lotniczy, ale polskie F-16 bez kompleksów mógłby się mierzyć z EF-2000. Ten natomiast jest chyba dobrym dowodem na trafność przysłowia „Gdzie kucharek 6…”. Na duże uznanie zasługuje francuski Rafale, który obok F/A-18E/F jest najbardziej nowoczesnym (i skutecznym) zachodnim myśliwcem. Na jego tle dość dobrze widać słabości konkurenta ‘zza miedzy’, czyli EF-2000, który należy do tej samej ‘kategorii wagowej’. A co do polskich F-16 to ich możliwości bojowe zależą głownie od ich uzbrojenia (truizm...), a tu nie jest najlepiej.
R_SPECIAL [Usunięty]
Wysłany: Wto 26 Kwi, 2005
A jak postrzegasz wartość bojową SU-25 .... Ten rodzaj maszym już raczej wychodzi z użycia ....
[quote="R_SPECIAL"]A jak postrzegasz wartość bojową SU-25 .... Ten rodzaj maszym już raczej wychodzi z użycia ....
Czy nasze MI 24 dostaną ATAKĘ ?[/quote]
Chociaż pytanie kierowane jest do Revenanta, to krótko wyrażę swój pogląd na ten temat. Maszyny typu Su-25 czy też A-10 maja się chyba całkiem dobrze. Świadczyć może o tym plan modernizacyje amerykańskich A-10 (nie czy jakiś inny kraj ich używa oprócz USA) i chęc pozostawienia ich w słuzbie do 2020 - artykuł na ten temat był bodajże w ostatniej nTW, ale niestety nie mam tego numeru pod ręką. Ponadto Su-25UTG jest drugim typem samolotów (oprócz Su-27K vel Su-33) używanym na rosyjskim lotniskowcu.
_________________ "Jeśli wojna przypadkiem cię nie zabiła, to musiała skłonić do zastanowienia ..." G. Orwell
Revenant [Usunięty]
Wysłany: Wto 26 Kwi, 2005
R_SPECIAL napisał/a:
A jak postrzegasz wartość bojową SU-25 .... Ten rodzaj maszym już raczej wychodzi z użycia ....
Czy nasze MI 24 dostaną ATAKĘ ?
Cóż Su-25 to obecnie przestarzała konstrukcja. Jest to rówieśnik samolotów myśliwsko-bombowych Su-17/20/22 i Miga-27. Przedstawia więc podobny stopień zaawansowania jeżeli chodzi o awionikę i systemy uzbrojenia. Podstawowym urządzeniem celowniczym jest stacja laserowa Klon (znana choćby z Su-22M4). Umożliwia ona stosowanie naprowadzanych laserowo pocisków rakietowych S-25L, Ch-25ML i Ch-29L. Łącznie ponad 4 tony uzbrojenia. Podstawowym zadaniem Su-25 jest bezpośrednie wsparcie oddziałów naziemnych. Z dzisiejszego punktu widzenia nie jest on jednak w stanie tego zadania wykonywać. Po pierwsze, Su-25 nie dysponuje żadnym systemem samoobrony. A po drugie brakuje mu systemów celowniczych do walki w złożonych warunkach pogodowych/nocy. Samolot wprawdzie jest dość solidną konstrukcją (opancerzenie, ‘chłodne’ silniki oddzielone od siebie kadłubem) to jednak całym jego systemem obronnym są wyrzutniki flar i dipoli. W normalnych warunkach europejskich, choćby jak dziś (przynajmniej u mnie jest mglisto i dżdżysto ) to Su-25 nie miałby szans. A obecność jakichkolwiek zestawów plot. (np. Osy) zakończyłaby się dla Su-25 smutnie. Choć z drugiej strony należy pamiętać, że w Afganistanie Su-25 spisywały się b.dzielnie (straty wyniosły 23 Su-25) i to nawet w obliczu użycia przez mudżahedinów pocisków Stinger. Choć świadczy to raczej o niezbyt dobrych parametrach ówczesnych wersji Stingera niż o ew. zaletach Su-25.
W wyniku walki z ww. wadami samolotu Su-25 powstała jego wersja rozwojowa Su-25T (na eksport ozn. jako Su-39). Zbudowano ją na bazie kadłuba dwumiejscowego Su-25UB, acz Su-25T jest jednoosobowy. Po pierwsze samolot miał służyć do wykonywania bardziej precyzyjnych misji szturmowych w kontakcie z wrogą obroną plot. Zamiast Klona Su-25T otrzymał laserowo-telewizyjną stację obserwacyjno-celowniczą Szkwał (składa się z kanału TV do obserwacji/śledzenia celu, laserowego dalmierza/podświetlacza celu oraz laserowego układu naprowadzania ppk Wichr). Szkwał widzi śmigłowiec z 6km, samolot z 10km, czołg może śledzić z odległości 8km. Szkwał to dzieło firmy znanej amatorom fotografii, a mianowicie Zenitu.
Procedura użycia Szkwała jest następująca:
1.włączony Szkwał samodzielnie poszukuje celu, np. czołgu
2.po zlokalizowaniu celu, pilot włącza śledzenie celu a system nawigacyjno-celowniczy kieruje samolot w kierunku celu
3.pilot ‘nakłada’ ramkę celownika na cel i jeszcze raz włącza system jego śledzenia
4. cel jest już automatycznie śledzony, a pilot wybiera jaki typ uzbrojenia chce wobec celu użyć; gdy cel znajdzie się w zasięgu rażenia system informuje o tym pilota
Szkwała można używać przy kiepskiej pogodzie, ale w nocy już nie. Dlatego jeszcze w czasach ZSRR pracowano nad systemami wspomagającymi Szkwała w nocy. Wszystkie miały być podwieszane w zasobnikach pod kadłubem. Pierwszym był termowizor Merkurij, jednak ponieważ nie był stabilizowany nie nadawał się do celowania. Jego następcą miał być termowizor Chod, który jednak nie został ukończony. Większe nadzieje wiązano z radarem Kindżał pracującym w paśmie milimetrowym. Jednak zanim ukończono nad nim prace, rozpadł się ZSRR, część kooperantów znalazła się poza Rosją. Prace nad nim też przerwano. Ostatecznie sięgnięto po radar Kopjo (grupę pojazdów panc. wykrywa z 25km). Tak wyposażony samolot nazwano Su-25TM. Ew. Su-25T można wyposażyć w podwieszany zasobnik nawigacyjno-celowniczy Sapsan (taki rosyjski odpowiednik np.Lightninga) z kanałem termowizyjnym.
Poza tym Su-25T/TM otrzymał układ samoobrony składający się z wyrzutników flar/dipoli, stacji zakłóceniowej w podczerwieni (w ogonie samolotu) stacji ostrzegawczej (informuje o kierunku, pozycji i typie wrogiego radaru) oraz – jako 2 zew. zasobniki w miejscu wysięgników dla rakiet pow-pow – stację elektronicznych zakłóceń aktywnych Omul/Gardenia (opcja).
Znacznie zwiększyła się nomenklatura przenoszonego uzbrojenia i dzięki nowym systemom obejmuje: ppk Wichr (zasięg 10km, prędkość 600m/s, przebijalność 1000mmRHA+ERA) przenoszone w 2 pakietach po 8 pocisków; bomby i pociski z głowicami TV: KAB-500Kr i Ch-29T, pociski przeciwradilokacyjne: Ch-58U, Ch-31P, Ch-25MPU; pociski naprowadzane laserowo takie jak na Su-25; pokpr Ch-35U i Ch-31A, pociski pow-pow R-77 i R-73. Zasobniki strzeleckie z ruchomymi działkami : SPPU-22-01 i SPPU-6. Innym bardziej ‘wysublimowanym’ typem uzbrojenia jest kaseta bombowa RBK-500U, w jednym z wariantów załadowania zawierająca 12 samonaprowadzających się termicznie podpocisków ppanc. SPBE-D.
Niektórzy kwestionują przydatność ppk Wichr na Su-25T/TM zwracając uwagę na jego niską szybkostrzelność czy też zbyt duże zaangażowanie pilota. Jednak biorąc pod uwagę zasięg ognia, prędkość lotu pocisku i stopień zautomatyzowania procesu strzelania raczej nie mają racji. Para Su-25T/TM przy jednym podejściu jest w stanie ostrzelać wrogą grupę pancerną 4-6 pociskami. Poza tym nikt jakoś nigdy nie kwestionował 30mm działka samolotu A-10 jako oręża ppanc., a jego użycie angażuje jeszcze bardziej pilota od systemu Szkwał.
Inną kwestią jest sama koncepcja ciężkiego, dość wyspecjalizowanego, poddźwiękowego samolotu pola walki.
P.S.
W poprzednim poście napisałem o kilkudziesięciu Su-25T wprowadzonych do uzbrojenia. Trochę przesadziłem. Jest ich tylko kilkanaście. Ich główna 'fabryka' mieściła się w... Tibilisi i po rozpadzie ZSRR została przeniesiona z Gruzji do Ułan-Ude w Rosji.
Na potrzeby rosyjskich SP powstał projekt modernizacji Su-25, tzw. Su-25SM, który zakładała nawet zabudowę w nosie samolotu radiolokatora Kopjo. Pierwsze egzemplarze Su-25SM przechodzą próby, acz nie wiem jaki zakres zmian został wprowadzony w ich konstrukcji. Rosja posiada coś ok. 200 Su-25.
Co do polskiej modernizacji Mi-24 i co one ewentualnie otrzymają to ja już się zgubiłem. Sądzę, że trzeba po prostu poczekać na nową ekipę MONu i zobaczymy.
R_SPECIAL [Usunięty]
Wysłany: Sro 27 Kwi, 2005
Dziękuję za wyczerpujace informacje.
A jak mają się czeskie SU-25 - troche ich chyba mają ??
- Czy jest jakiś pomysł na wzbogacenie zdolności bojowych naszych SU-22 poprzez podwieszane zasobniki z urzadzeniami elektronicznego naprowadzania ??
- MI 24 ?? Jest ich chyba na tyle dużo, że warto je zmodernizować ?? A może trzeba rozważyć dokupienie np. 20 MI 24 i wtedy modernizację większej ich liczby ??
Revenant [Usunięty]
Wysłany: Sro 27 Kwi, 2005
R_SPECIAL napisał/a:
A jak mają się czeskie SU-25 - troche ich chyba mają ??
Szczerze mówiąc, to nie wiem jak się mają, Czechy odziedziczyły 25(nomen omen) Su-25K/UTK (K jak kommierczeskij) i podobną liczbą dysponuje Słowacja, która nawet przeprowadza własny proces ich modernizacji (nowa awionika).
Zamieszczam 2 fotki czeskich Su-25K. Pierwsza przedstawia chyba najbardziej znany egz. tego samolotu na świecie, czyli tzw. 'czeską żabę'. Natomiast druga to inny czeski Su-25K w równie ciekawym malowaniu.
http://img257.echo.cx/img257/7126/4390237yz.jpg http://img257.echo.cx/img257/1461/2970664nu.jpg
Cytat:
- Czy jest jakiś pomysł na wzbogacenie zdolności bojowych naszych SU-22 poprzez podwieszane zasobniki z urzadzeniami elektronicznego naprowadzania ??
Pomysłów na modernizację Su-22 w ostatnich latach nie brakowało (Rosja, Izrael, Francja). Polskie Su-22M4 kończą swój operacyjny żywot i modernizowane nie będą. Bodajże zostaną sprzedane do Wietnamu.
Cytat:
- MI 24 ?? Jest ich chyba na tyle dużo, że warto je zmodernizować ?? A może trzeba rozważyć dokupienie np. 20 MI 24 i wtedy modernizację większej ich liczby ??
Modernizacja Mi-24 była u Nas nawet przypieczętowana. Planowano wspólną modernizację Mi-24 w ramach Grupy Wyszehradzkiej, ale ostatecznie chyba nie osiągnięto porozumienia. Polska modernizacja Mi-24 otrzymała kryptonim "Pluszcz" i na tym się póki co skończyło. Obecnie jest chyba w zawieszeniu, na etapie fundamentalnego pytania o jej kształt i wykonawców. Jak napisałem wczesniej, zobaczymy co zadecyduje nowa ekipa w MONie. Problem z ew. dokupieniem kolejnych Mi-24 jest taki, że Rosja już dłużej nie produkuje Mi-24.
Dołączył: 26 Kwi 2005 Posty: 106 Skąd: z okolicy piszę
Wysłany: Sro 27 Kwi, 2005
Revenant napisał/a:
Polskie Su-22M4 kończą swój operacyjny żywot i modernizowane nie będą. Bodajże zostaną sprzedane do Wietnamu.
A co je zastąpi, te 48 F-16, które będą od wszystkiego? Może należałoby odświeżyć program Irydy i modernizować ją do samolotu bezpośredniego wsparcia? Wiem, że to będzie erzatz, ale lepszy smigły rydz niż nic. Nie znam się na tym zbyt dobrze, ale widzę, że dobrze nie jest
_________________ "-Panie sierżancie co to jest czasoprzestrzeń?
- To jest coś takiego, gdy kopiecie stąd do wieczora szeregowy"
KOMANDOS [Usunięty]
Wysłany: Sro 27 Kwi, 2005
cristoff napisał/a:
Revenant napisał/a:
Polskie Su-22M4 kończą swój operacyjny żywot i modernizowane nie będą. Bodajże zostaną sprzedane do Wietnamu.
A co je zastąpi, te 48 F-16, które będą od wszystkiego? Może należałoby odświeżyć program Irydy i modernizować ją do samolotu bezpośredniego wsparcia? Wiem, że to będzie erzatz, ale lepszy smigły rydz niż nic. Nie znam się na tym zbyt dobrze, ale widzę, że dobrze nie jest
IRYDA to niedopracowany złom , nie spełniajacy żadnych kryteriów bojowego uzycia. Z rownym powodzeniemmożemy ISKRY modernizować do standardu "szturmowca" a Orlika do "niszczyciela czołgów"....
48 F-16 będą WSZYSTKIM + 30 MIG 29 dopóki nie padną (tj do pierwszego remontu generalnego lub konieczności pierwszego uprgade'u) .......
_________________ "Przestańmy własną pieścić się boleścią, przestańmy ciągłym lamentem się poić,
Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią, Mężom przystoi w milczeniu się zbroić"
IRYDA to niedopracowany złom , nie spełniajacy żadnych kryteriów bojowego uzycia. Z rownym powodzeniemmożemy ISKRY modernizować do standardu "szturmowca" a Orlika do "niszczyciela czołgów"....
Myślę że twoja opinia o IRYDZIE jest lekko mówiąc przesadzona.Faktem jest to że samolot powstawał w innych uwarunkowaniach zarówno geopolitycznych jak i finansowych ,ale określanie go totalnym złomem to chyba lekka przesada.
Samolot IRYDA po pierwsze już jest ,może nie jest to szczyt techniki ,ale po zmianach wprowadzonych w płatowcu (przebudowa tylnej części kadłuba,przebudowa płata wraz z jego mechaniką),wymianie silników (K-15) i wymianie avioniki (Docelowo Sextant lub Bendix) może stanowić platformę zarówno dla samolotu szkolnego jak i lekkiego samolotu bojowego.Oczywiście daleko mu będzie do najnowocześniejszych konstrukcji tego typu ,ale trzeba tutaj przypomnieć że na swiecie wcale tych nowoczesniutkich cacek nie ma wiele i z powodzeniem do szkolenia stosuje sie starsze konstrukcje które jeszcze przez wiele lat będą trzonem lotnictwa szkolnego na świecie ,bo niestety nie wszystkich stać na najnowsze odmiany Hawka czy high technology w wydaniu Koreańsko -Amerykańskim czyli Golden Eagle!
Iryda moim zdaniem nie byłaby wcale złym rozwiązaniem -na dzień dzisiejszy nasze lotnictwo (przy minimalnych potrzebach szkolenia nowych pilotów) potrzebuje raptem kilkunastu samolotów szkolnych-tyle IRYD stoi w Mielcu i czeka na lepsze czasy ,więc jeśli mamy np przyjąć do szkolenia przerobione stare F-5 lub A-4 to lepiej zainwestować mniejsze pieniądze w coś co bedzie naszą własnością a nie jakimś aliansem z firmami o wątpliwej renomie-szukającymi głównie kasy.
Powiem szczerze -trochę dziwi mnie ta wrogość wojska do IRYDY-fakt mieliśmy katastrofę w której zgineli piloci,przyczyny są do dzisiaj sprawą sporną ,ale proszę mi pokazać typ samolotu wojskowego który nie brał udziału w katastrofie ?? ilu pilotów zginęło na Migach 21 czy Su 22 ? i jakoś nie położono na nich lachy -latały albo lataja do dzisiaj !!!
Po za tym prawdą jest to że do zakończenia prób przebudowanej IRYDY zabrakło już stosunkowo niewielkich pieniędzy i kilku miesięcy.
Iryda została "udupiona" przez polityków którzy widzieli w niej "bicz boży "na Mielec będący w ich mniemaniu ostoją komuny-ale samolot nie należał do PZPR i ktoś powiniem pomyśleć o milionach wpakowanych w ten projekt i dać mu jeszcze jedną szansę.
A tak na marginesie to kiedyś rozmawiałem z pilotem który w Dęblinie latał na Irydach-twierdził on że jest to zupełnie poprawny samolot ,jedyne uwagi miał co parametrów przyziemienia i startu ,ale to zostało poprawione w ostatniej wersji.
Pozdrawiam GRYZLI
Ostatnia wersja Irydy z przebudowaną tylną częścią kadłuba i nowym płatem .
_________________ "...Nic nie jest skończone dopóki się nie skończy..." MIŚ YOGI
(...) ilu pilotów zginęło na Migach 21 czy Su 22 ? i jakoś nie położono na nich lachy -latały albo lataja do dzisiaj !!! (...)
A ilu na F-16? Katastrofy tego SP zdarzają się. Jak zresztą każdego innego SP. I będą i u nas - w Polsce. To tylko kwestia czasu.
i
_________________ "Przestańmy własną pieścić się boleścią, przestańmy ciągłym lamentem się poić,
Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią, Mężom przystoi w milczeniu się zbroić"
Z tego co mi wiadomo (choć to akurat najmniej o czymkolwiek świadczy) to Rostvertol faktycznie produkuje Mi-24, ale nie dla MONu FR, tylko MSW. I nie są to bodajże bojowe wersje Mi-24, tylko - powiedzmy - 'policyjne'. Nie mają broni pokładowej i systemów celowniczych. Przykładem tego typu Mi-24 może być Mi-24PS. Na slajdzie nr 8 to ten biały, drugi od dołu.
Wszelkie kontrakty zw. z Mi-24 dla rosyjskiego MONu dot. modernizacji już posiadanych śmigłowców, to samo dot. ew. zagranicznych klientów.
Na zdjęciu zmodernizowane Mi-24PN:
http://img62.echo.cx/img62/494/243bu.jpg
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
REGULAMIN i FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Galeria
Download
) to Su-25 nie miałby szans. A obecność jakichkolwiek zestawów plot. (np. Osy) zakończyłaby się dla Su-25 smutnie. Choć z drugiej strony należy pamiętać, że w Afganistanie Su-25 spisywały się b.dzielnie (straty wyniosły 23 Su-25) i to nawet w obliczu użycia przez mudżahedinów pocisków Stinger. Choć świadczy to raczej o niezbyt dobrych parametrach ówczesnych wersji Stingera niż o ew. zaletach Su-25.
