[Antonio]

A jak nazwać kobiety, które podczas wyjazdu męża na misję, nawet pomimo posiadania dzieci wdają się w romanse z innymi mężczyznami, nawet kolegami męża z pracy?

[Maurycy]

Niewiasty wiarołomne.

Niewiasty wiarołomne.

[aniss]

Antonio, zależy kto miałby nazywać.

[elka]

A czy o nazewnictwie tutaj mowa? Temat jest o kobietach żołnierzy przebywających na misjach, ich problemach, wzajemnej pomocy i proszę się tego trzymać

[aniss]

elka, masz rację, tego dotyczy wątek, ale przyznać muszę, że jego tytuł mnie zmylił. Myślałam, że traktuje on o żołnierkach wyjeżdżających na misje. I jakkolwiek niesmaczne wydało mi się pytanie o dziewczyny zdradzające swoich mężów- misjonarzy, tak pytanie o to, czy o żonach misjonarzy powinniśmy mówić "misjonarki" zdaje mi się zasadne.
Może jestem trochę inaczej skonstruowana, ale uważam, że dziewczyny na misjach borykają się nie tylko z problemem tęsknoty za "ciepłem domowego ogniska" (nie chcę dyskredytować tu "cierpienia" pozostających w domach żon, no ale...). To one, nawet gdy tylko siedzą w bazach i nie jeżdżą na patrole to narażają się na niebezpieczeństwo ew. ostrzału ze strony przeciwnika, nalotów, to one opatrują rannych. To one są wg. mnie misjonarkami.

[elka]

aniss- nawet się z Tobą zgadzam, ale jak widzisz ten temat zaczął się od artykułu w gazecie. Co byśmy teraz nie mówili, ta nazwa przyjęła się i dla (upraszczając oczywiście ) żołnierek i dla partnerek żołnierzy. Ta nazwa zaczęła żyć własnym życiem i myślę, że już nie damy rady jej zmienić. To jest taka nowomowa , stworzona przez dziennikarzy i łatwo wpadająca w ucho. A że niezbyt zgodna merytorycznie? Misjonarka znaczy przecież zupełnie coś innego - za wikipedią

Cytat:

osoba wysłana przez Kościół w celu szerzenia wiary chrześcijańskiej według słów Jezusa Chrystusa "Idźcie i nauczajcie wszystkie narody"- w tym wypadku kobieta

[Antonio]

[sonia]

Może trochę nie na temat, ale Antonio chyba wie o czym mówi.
I wcale nie chodzi (do końca) o misyjną rozłąkę.
To bardziej „poważny” temat. który „zdrowotnie” musi pozostać tabu.

Może trochę nie na temat, ale Antonio chyba wie o czym mówi.
I wcale nie chodzi (do końca) o misyjną rozłąkę.
To bardziej „poważny” temat. który „zdrowotnie” musi pozostać tabu.

[NoName]

A czy rozmowy w temacie zdrad jako takich są tematem tabu? Czy tego typu rozmowy są w stanie zmniejszyć, chociażby, morale wojska?? Nie sądzę.
Jak w małżeństwie jest źle, to misja skatalizuje tylko pewne procesy. Nic więcej.

Tematem, który trzeba poruszać i to głośno jest problem przemocy w rodzinach mundurowych (to nie tylko wojskowi) i krycia sprawców przez swoich kolegów po fachu.
A także problem braku wystarczającej opieki psychologicznej przed/w trakcie/ po misji.
Tak dla żołnierza, jak i jego najbliższej rodziny.