Niezależne Forum o Wojsku :: Zobacz temat

Azja

Koledzy poradzcie co powinno się zrobić w sytuacji gdy:
-Podwładny posiada dokument lekarski stwierdzający, że w trakcie leczenia pacjent nie powinien mieć styczności z bronią aż do końca kuracji.
-Nadmieniam, że facet jest szefem kompanii.

Remix7111

W takim razie dędzie walczył za pomocą kuchni polowej albo jako lanca będzie robił drążek do wyciągania kotłów..... :oops:

Wypada mieć tylko nadzieję, że lekarz wiedział co pisze....

Famer

Ja bym poczekał do opiniowania, wystawił 2, odpowiednio uzasadnił i pozbył się nugusa.

-=Alex=-

Famer dlaczego wydajesz surowe wyroki nie znając dokładnie sytuacji ? Przecież ten żołnierz jest w trakcie leczenia, a lekarstwa różnie oddzialowują na człowieka.
A jak ktoś ma przypisane tabletki, po których nie można prowadzić pojazdów mechanicznych to trzeba mu od razu zabrać prawo jazdy ?
Azja po pierwsze to skseruj sobie ten dokument (jeżeli nie otrzymasz oryginalu), po drugie nie powinien pełnić służb, jeżeli takowe pełni się z bronią, po trzecie pozbawić dostępu do pododdziałowego magazynku broni - odpowiednią adnotacją w rozkazie dziennym.

~~Ad~~

Może i ten człowiek jest chory, ale jak żołnierz nie może nosić broni, to nie może być żołnierzem, to chyba jest oczywiste?
Niby tak, ale znam osobiście pewnego szefa sztabu batalionu, który nie pełni służb , bo lekarz wystawił mu takie zaświadczenie (lekarz psychiatra). Sprawa ciągnie się od przynajmniej 4 lat i nikomu to nie przeszkadza. Z drugiej strony ktoś inny musi te służby za gościa pełnić. Więc jak to jest, że jedni nie mogą, a inni muszą :?:

Famer

Hmm, no wiesz, rozumiem że żołnierz słuzby zasadniczej odwali taki numer.

Ale zawodowy? Takiemu to raczej nie wypada.
Ja, jako żołnierz zawodowy, osobiście wstydziłbym się wogóle wspomnieć komukolwiek o takim zaleceniu lekarskim. Powinno to się wiązać automatycznie z pozbawieniem prawa do wykonywania zawodu. I to szef kompanii, człowiek odpowiedzialny za magazyn broni i ZW. Teraz w jego miejsce trzeba wyznaczyć kogoś innego.
A jakby taki osobnik przyniósł później kwit, że np. nie może chodzić w mundurze?

Jaki przykład daje on żołnierzom zasadniczej słuzby wojskowej i pozostałej kadrze? Ano taki, żeby ściemniać na maksa i migać się od wszystkiego, od czego można się wykręcić.

Jeśli facet lubi wojsko, gacie, mundury itp., a nie może mieć do czynienia z bronią, to niech zostanie magazynierem w magazynie mundurowym.

Prawie emeryt

Żołnierz ma niezbywalne prawo zachorować i nie może iść na zwolnienie?
Są różne choroby o różnej etiologii, są fachowcy, którzy za darmo L-4 czy zwolnienia od... nie dają.

Pozwólmy więc ludziom chorować i doktorom pracować. Jutro też możemy mieć jakąś dolegliwość.
Więcej życzliwości wobec bliźnich i pokory wobec życia....

coyota

Famer,

-=Alex=-

Zauważmy, że "pacjent jest w trakcie leczenia", a z postu Azji nie wynika aby był na zwolnieniu lekarskim lecz pracował. Inny na jego miejscu wziąłby L-4 i miałby problem z głowy.

coyota

ok, moze miec ograniczenie wykonywania pewnych czynnosci, i na ten czas powinien byc przeniesiony do innych obowiazkow, ktore nie wymagaja tych ograniczonych predyspozycji.
natomiast nie wiemy jakie sa podstawy medyczne. moze woli nie siedziec w domu i lekarz uznal ze lepiej bedzie jak bedzie wsrod ludzi, i ograniczyl mu tylko dostep do bronii? prawda jest taka ze nie znamy sprawy dokladnie, jedynie wiemy o pewnych ograniczeniach, i tak sobie gdybamy...

jak mawial dr Niegłowicz ze Skiroławek :
" medycyna zna rozne przypadki i wiele mozliwosci"

mon

wilk80

SYtuacja niestandardowa, więc i rozwiązanie nie może być standardowe. Ile znaczy dobry szef kompanii wiedzą ci, którzy takich mieli (i ci, którzy mieli nieudaczników). Jeżeli ten człowiek będąc w trakcie leczenia nie decyduje się na L4, tylko przychodzi do pracy wykonywać swoje obowiązki, to jest to dla mnie coś. Magazyn broni to tylko jeden mały skromny ułamek pracy szefa kompanii, więc jeżeli codzienne życie kompanijne jest przez dowócę dobrze ułożone, to nie ma problemu, żeby ten obowiązek przejął ktoś inny (na czas leczenia, po stosownej adnotacji w rozkazie dziennym). Szef natomiast niech zajmie się całą masą innych obowiązków, jakie na nim spoczywają.
Pozdrawiam! :piwo:

Azja

Bardzo wam dziękuję za pomoc i rady. Niektóre są jednak niemożliwe do zastosowania np. inne stanowisko (nie mam takich możliwości). Zaznaczę jednak, że facet pracuje ale nie jest to jego szczyt możliwości. Nie wiem czy to leki czy lenistwo ale muszę mu powtarzać wielokrotnie polecenia i stawiane zadania. Niestety nie spełnia moich oczekiwań (minimum). Nie chciałbym jednak przekreślić człowieka i staram się jak mogę dopingować go do "owocniejszej" pracy mając nadzieję, że mi się to uda.

ZikZak · 2 Dołączył: 11 Lut 2005 Posty: 83 Skąd: 16 DZ

Osobiście uważam, że Twój szef (mając "odsunięcie" od styczności z bronią) powinien wręcz CHCIEĆ robić coś innego aby się "rehabilitować" za pewne ograniczenia. Jeśli uważasz, ze stać go na wiele więcej a on tego nie robi, to powinieneś jak najszybciej sie go pozbyć (jego "ograniczenia" - jako szefa - są wręcz wymarzoną okazją ku temu).
Życzę sukcesów w jego wychowaniu choć nadziei na to nie widzę.
Pozdrawiam!!

harys

Witam
widze tu bardzo duzo zawici ludzkiej choroba nie wybiera a widze ze szef ma klopoty z psychika lub po prostu wymysla ale nie nam to osadzac i zostawmy to lekarzom ktorzy prowadza pacjenta . Napisal tez ktos ze skierowac na komisje moim zdaniem proponowalbym konsultacje przelozonego z lekarzem orzecznikiem w tej sprawie najpierw i ustalenie podloza i stanu faktycznego schorzenia a potzem mozna rozpatrywac komisje przesuniecia itp . Trzeba polozyc na wadze za i przeciw

pozdrawiam