Niezależne Forum o Wojsku :: Zobacz temat

kacs

Dość nieprecyzyjnie wyraziłem swoją myśl. Aby skutecznie prowadzić działania nieregularne muszą być one należycie przygotowane i skoordynowane. Ważne jest by stworzyć odpowiednie struktury w okresie pokojowym( średnio batalion na powiat). Będzie wtedy wystarczająco czasu na "rozpracowanie" terenu pod kątem działań dywersyjnych.

Cytat:

Pytanie czy dywersję ktoś przeżyje?

Ważna jest masowość OT. Ktoś wtedy przeżyje

AKMS

wg mnie jednostki OT są bardzo przydatne, szczególnie jakby ktoś zajął nasz teren (ciekawe kto, ale ryzyko istnieje)

kacs

Zaznaczyć należy iż żołnierze OT, prowadzący działania nieregularne i zarazem nie umundurowani w myśl prawa międzynarodowego podlegają ochronie na tej samej zasadzie jak żołnierze prowadzący działania regularne.

KOMANDOS

Jasne , jest to tzw JANOSIK FORCE ......
Proponuję zejść na ziemię ....

AKMS

HAHAHA

Ale jeśli chodzi o umundurowanie, to gdyby złapali kogoś z OT w cywilnych ciuchach, to zostałby on potraktowany jak szpieg.

REMOV

kacs

Kto zmusi silniejszego do przestrzegania prawa?
Proponuję lekturę
Tak nieco poważniej, kwestię umundurowania reguluje konwencja o kombatantach, niestety nie pamiętam bezpośredniego odsyłacza

google dają taką odpowiedź

REMOV

Cytat:

Protokół dodatkowy I z 8 czerwca 1977 roku do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 roku o ochronie ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych

Art. 43. Siły zbrojne

1. Siły zbrojne strony konfliktu składają się ze wszystkich uzbrojonych i zorganizowanych sił, grup i oddziałów, które podlegają dowództwu odpowiedzialnemu przed tą stroną za postępowa nie jego podwładnych, choćby ta strona była reprezentowana przez rząd lub władzę nie uznane przez stronę przeciwną. Takie siły zbrojne powinny podlegać systemowi wewnętrznej dyscypliny, który by zapewniał między innymi poszanowanie przepisów prawa międzynarodowego mającego zastosowanie w konfliktach zbrojnych.

2. Członkowie sił zbrojnych strony konfliktu (inni niż personel medyczny i duchowny objęty artykułem 33 Trzeciej Konwencji) są kombatantami, to jest mają prawo bezpośredniego uczestniczenia w działaniach zbrojnych.

3. Strona konfliktu, która wciela do swych sił zbrojnych organizację paramilitarną lub uzbrojoną służbę porządku publicznego, powinna powiadomić o tym inne strony konfliktu.

Art. 44. Kombatanci i jeńcy wojenni

1. Każdy kombatant w rozumieniu artykułu 43, który znajdzie się we władzy strony przeciwnej, staje się jeńcem wojennym.

2. Chociaż wszyscy kombatanci są zobowiązani do przestrzegania przepisów prawa międzynarodowego, mających zastosowanie w konfliktach zbrojnych, naruszenia tych przepisów nie pozbawiają kombatanta prawa do traktowania go jako kombatanta albo - gdy znajdzie się we władzy strony przeciwnej - prawa do traktowania go jako jeńca wojennego, z wyjątkiem wypadków, o jakich mowa w ustępach 3 i 4.

3. Dla wzmocnienia ochrony ludności cywilnej przed skutkami działań wojennych kombatanci są zobowiązani do odróżniania się od ludności cywilnej w czasie, gdy biorą udział w ataku lub w wojskowej operacji przygotowawczej do ataku. Uznając jednak, że w toku konfliktów zbrojnych istnieją sytuacje, gdy wskutek charakteru działań zbrojnych uzbrojony kombatant nie może odróżniać się od ludności cywilnej, zachowuje on swój status kombatanta pod warunkiem, że w takich sytuacjach nosi otwarcie broń:
(a) w czasie każdego starcia zbrojnego;
(b) gdy jest widoczny dla nieprzyjaciela podczas rozwinięcia wojskowego, poprzedzającego rozpoczęcie ataku, w którym ma uczestniczyć.

Działania odpowiadające warunkom przewidzianym w niniejszym ustępie nie są uważane za wiarołomne w rozumieniu ustępu 1 (c) artykułu 37.

Zwróć uwagę na wyróżniony fragment.