[Prawie emeryt]

Czy można poprosić o rozwinięcie w tym oto temacie Pańskich słów o dymisji pana Klicha wypowiedzianych w programie ,,Teraz my"?

Czy można poprosić o rozwinięcie w tym oto temacie Pańskich słów o dymisji pana Klicha wypowiedzianych w programie ,,Teraz my"?

[Liber]

Panie Pośle, jakie jest Pana zdanie na temat poniższego artykułu - niestety nie znam autora:

Cytat:

Kiedy w lipcu 2009 roku ostatni żołnierze z poboru opuścili koszary, rząd ogłosił wielki sukces na drodze do profesjonalizacji Sił Zbrojnych. Tej optymistycznej atmosfery nie zakłóciły jednak żadne głosy rozsądku płynące od osób i instytucji bezpośrednio związanych z armią. W sferach rządowych zapanował urzędowy optymizm i długo nie można było znaleźć żadnych oficjalnych danych na temat tego "sukcesu". Pełno dowódców i urzędników Dopiero w październiku, trochę przez przypadek, na oficjalnej stronie internetowej MON (www.wp.mil.pl) udało mi się zaleźć informację, że stan ewidencyjny żołnierzy w Siłach Zbrojnych RP na 30 września 2009 r. wynosi 95 360, z czego 139 osób to generałowie; 22670 – oficerowie; 41 850 – podoficerowie, a 28 200 – szeregowi (zawodowi i nadterminowi). Wynika z tego jasno, że stosunek generałów i oficerów do szeregowych wynosi 1 do 1,23, a więc na jednego generała i oficera przypada 1,23 szeregowego. Stosunek ten jest jeszcze bardziej szokujący, jeżeli weźmiemy pod uwagę generałów i oficerów plus podoficerów zawodowych (czyli ogólnie kadrę kierującą), wtedy wyniesie on 1 do 0,43, czyli na jednego kierującego (generała, oficera lub podoficera) przypada 0,43 bezpośredniego wykonawcy (szeregowego). Spróbujmy sobie wyobrazić w tej sytuacji funkcjonowanie jakiejkolwiek innej publicznej lub prywatnej organizacji, np. przedsiębiorstwa, gdzie w teorii stosunek ten powinien wynosić około jeden do sześciu (rozpiętość kierowania). Co to oznacza w praktyce dla naszych Sił Zbrojnych i dla naszego bezpieczeństwa? Otóż, znaczy to, że w Wojsku Polskim istnieje obecnie następująca sytuacja: - w czołgach i innych wozach bojowych są dowódcy, ale nie ma kierowców i działonowych – a więc nie ma kto nimi jeździć i nie ma kto z nich strzelać, - samochody pozbawione są kierowców i mechaników – a więc stoją w garażach i rdzewieją, - w magazynach broni jest pełno karabinów i amunicji – ale nie ma kto z nich strzelać, - na strzelnicach i placach ćwiczeń nie jest realizowane szkolenie, bo nie ma tam kogo szkolić. Natomiast dowództwa i sztaby pełne są dowódców i urzędników wojskowych, którzy produkują tysiące, w większości nikomu niepotrzebnych, dokumentów w postaci rozkazów, pism, załączników, wniosków, próśb, planów, harmonogramów, strategii, wizji, misji itd. Profesjonalizacja gwoździem do trumny Co z tego wynika? Otóż, od lipca 2009 r. Siły Zbrojne RP nie są w stanie wypełniać swojej konstytucyjnej misji obrony terytorium kraju (art. 26) – ani pośrednio przy wsparciu sił sojuszniczych NATO, ani tym bardziej bezpośrednio, czyli samodzielnie, w sytuacji gdyby nasi sojusznicy mieli inne, ważniejsze zadania. A zatem Siły Zbrojne RP nie istnieją! Ani w ujęciu funkcjonalnym, ponieważ nie są w stanie właściwie wypełniać swoich podstawowych funkcji, ani nawet w ujęciu organizacyjnym, ponieważ ich struktury istnieją tylko formalnie, pozostały z nich tylko żałosne resztki, które wegetują, podtrzymując jedynie z dnia na dzień swoje podstawowe funkcje życiowe (kierowanie, zaopatrzenie, ochrona własna). Powodem takiego stanu są oczywiście wieloletnie zaniedbania i błędy popełniane przez kolejne rządy, ale do czasu, gdy w szeregach armii służyli żołnierze z poboru, sytuacja – chociaż trudna – możliwa była jeszcze do opanowania. Jednak likwidacja poboru doprowadziła do kryzysu i prawie całkowitej dysfunkcjonalności naszych Sił Zbrojnych. Sytuację dodatkowo komplikuje jeszcze udział Sił Zbrojnych w misjach poza granicami kraju, co powoduje dalsze ograniczanie i tak już skromnych zasobów, głównie finansowych, na ich funkcjonowanie w kraju. Gwoździem do trumny naszych Sił Zbrojnych stała się więc nieprzemyślana i pośpieszna, ale za to typowo propagandowa (piarowska), decyzja obecnego rządu, a dokładnie premiera Donalda Tuska, o przeprowadzeniu ich profesjonalizacji do końca 2010 r. oraz jej bezkrytyczna i bezmyślna realizacja przez ministra Bogdana Klicha przy biernej i konformistycznej postawie decydentów wojskowych.

[Prawie emeryt]

[Henryk Kwinto]

A co Pan powie na to?

[Gecko]

Temat powinien być: Zbyt trudne pytania do ... Ale Pan Poseł w Sejmowej Komisji Obrony Narodowej wciąż pracuje. Łyknął troszkę wiedzy i teraz pewnie błyszczy na salonach i sejmowych korytarzach. Mamy kolejnego eksperta d/s wojskowości po kursie (modne ostatnio w MON słówko) w Uczelni NFoW
Żałosne Panie Pośle zawiodłem się na Panu
Pozdrawiam NFoW - a Pana Nie

[miki]

[Earpman]

[GRYZLI]

Fantastykę to może zostawcie Lucasowi i Spielbergowi.

Cenna inicjatywa Pana Ludwika -mnie sie podoba !

Cytat:

Nowy pomysł Ludwika Dorna ws. wojska Rzeczpospolita": Do Sejmu trafił poselski projekt powołania nowego urzędu - rzecznika praw żołnierza, informuje gazeta . Miałby on zająć się ochroną praw mundurowych w służbie czynnej i w stanie spoczynku. Pomysłodawcy, m.in. Marek Borowski i Ludwik Dorn, w uzasadnieniu do tej ustawy powołują się na to, że taka instytucja działa już w Kanadzie i USA, a na naszym kontynencie rzecznika praw żołnierza można znaleźć w Niemczech, Wielkiej Brytanii i Szwecji. Argumentem wnioskodawców jest także to, że rzecznik praw obywatelskich w niewystarczający sposób pomaga mundurowym, których prawa, podczas służby, są ograniczone. Więcej w dzisiejszym wydaniu "Rzeczpospolitej".

[miki]

Wynika z tego, że Pan poseł lekcje z NFoW odrobił.

miki

[Stevie]

Tu mają być pytania do Gościa, a nie dyskusja pomiędzy użytkownikami.

[ero03]

[Prawie emeryt]

No i skończyła się ,,Bajka o żelaznym Ludwiku". NFoW miało być odskocznią w kampanii wyborczej? Bo jakże rozumieć Pańskie milczenie?

No i skończyła się ,,Bajka o żelaznym Ludwiku". NFoW miało być odskocznią w kampanii wyborczej? Bo jakże rozumieć Pańskie milczenie?

[ero03]

No cóż, po raz kolejny sprawdziło się powiedzenie:
"Obiecanki cacanki, a głupiemu radość"

[PDT]