[adamfux]

Tak sobie czytam, czytam... A dlaczego zapomniano tu wspomnieć o 10 % redukcji wśród żołnierzy, co przy likwidacji JW na bruk wylewają samych cywili

[MK-J]

Cytat:

Szef MON spotkał się z przedstawicielami NSZZ Pracowników Wojska 13.10. Warszawa. Minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak i sekretarz stanu w MON Czesław Mroczek spotkali się z przedstawicielami Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Wojska. Celem spotkania było omówienie najważniejszych problemów pracowników cywilnych wojska. Przedstawiciele strony związkowej przedstawili ministrowi swoje postulaty, sugestie i prośby. Dotyczyły one m.in. procesu przekazywania wybranych placówek wojskowej służby zdrowia poza resort ON i przyszłości wojskowych przedsiębiorstw remontowo – produkcyjnych. Przedstawiciele związków zawodowych poruszyli także temat Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Podczas spotkania dużo uwagi poświęcono omówieniu problematyki dotyczącej zmian organizacyjno – etatowych, szczególnie w odniesieniu do Wojskowych Oddziałów Gospodarczych oraz Regionalnych Baz Logistycznych. Związkowcy wskazali na szereg problemów wynikających z restrukturyzacji wojskowej logistyki i obaw o zachowanie pracy w nowych strukturach przez pracowników cywilnych. Innym tematem, który został poruszony przez przedstawicieli związków zawodowych była kwestia poziomu wynagrodzeń pracowników cywilnych. Na zakończenie rozmów szef MON zaproponował stronie związkowej, aby następne spotkanie w tym samym gronie odbyło się za pół roku. „Wówczas zobaczymy, co udało się nam wspólnie zrobić” – powiedział minister Tomasz Siemoniak. Jednocześnie przedstawił propozycję, aby o szczegółach omawianych na spotkaniu problemów dyskutować na spotkaniach, w których będą uczestniczyć eksperci resortu z danych dziedzin. Minister podkreślił jednocześnie, że bliska współpraca MON ze związkami zawodowymi działającymi w resorcie jest korzystna dla obu stron.

LINK

[MK-J]

Z bloga P. Makarewicza

Cytat:

"Ściąga" dla NSZZ Pracowników Wojska Ostatnio dotarła do mnie wiadomość, że do „konsultacji społecznych” na temat „Założeń projektu ustawy o zmianie ustawy o Urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz niektórych innych ustaw” czyli, przekładając to na polski, o reformie systemu dowodzenia i kierowania Siłami Zbrojnymi, zaproszony został również związek zawodowy reprezentujący pracowników cywilnych wojska. Wprawdzie w poprzednim poście wypowiedziałem się szerzej na temat w/w dokumentu, ale szybko zmieniająca się sytuacja i dążenie autorów reformy do szybkich rozstrzygnięć, podkręca również tempo mojego bloga. Reforma ta, jak wiemy, ma doprowadzić do likwidacji dowództw rodzajów Sił Zbrojnych, a na ich miejsce utworzenie Dowództwa Generalnego SZ i Dowództwa Operacyjnego SZ oraz sprowadzenie roli Sztabu Generalnego WP do roli „organu planowania, doradztwa strategicznego i nadzoru”. Podobno NSZZ Pracowników Wojska otrzymał również termin wypowiedzenia się na ten temat, a mianowicie do 17 sierpnia. Uważam, że owe „konsultacje” na poważny, bądź co bądź, temat dotyczący systemu dowodzenia Sił Zbrojnych, prowadzone w tak ekspresowym tempie i z udziałem mężów zaufania oraz związków zawodowych dodatkowo kompromitują całą ideę i jej autorów. Gdyby jednak Związek, a właściwie jego Zarząd Główny chciał skorzystać z pewnych moich sugestii w sprawie opinii na temat tego dokumentu, to zachęcam do przeczytania tej „ściągi” jaką przygotowałem. Mam dla Zarządu Związku dwie propozycje. Pierwsza polega na odesłaniu tego dokumentu autorom bez uzgodnienia i zaopiniowania. Należy bowiem traktować przedstawienie do zaopiniowania tego bardzo ogólnego dokumentu, bez określenia skutków finansowych i społecznych, w tym bez określenia jak reforma wpłynie na ilość miejsc pracy dla pracowników wojska, bez najmniejszej próby naszkicowania nowych struktur, jako cyniczną próbę uzyskania aprobaty Związku dla przedsięwzięć, których skutków dla pracowników nie można teraz określić lub nikt nie chce teraz nawet oszacować. Związek zawodowy, którego głównym zadaniem jest obrona interesów pracowniczych, w tym wypadku nie ma możliwości spełnić tej roli i nie powinien, moim zdaniem, „kupować kota w worku”. Gdyby jednak NSZZ Pracowników Wojska chciał zająć stanowisko w tej sprawie, to radziłbym uwzględnić fakt, że z proponowanymi zmianami nierozerwalnie wiąże się redukcja ilości miejsc służby i pracy. Ta redukcja będzie dotyczyć nie tylko stanowisk w dotychczasowych dowództwach rodzajów Sił Zbrojnych, ale również w wielu jednostkach wojskowych zabezpieczających ich funkcjonowanie, które zostaną zlikwidowane lub głęboko zrestrukturyzowane. Historia kilku ostatnich lat dostarcza aż nadto przykładów na to, że każda reforma struktur Wojska Polskiego związana jest z redukcją miejsc służby i pracy. O ile żołnierzy z likwidowanych jednostek udaje się (lub nie) „upchnąć” gdzieś w innych garnizonach i jednostkach, to dla pracowników jest określony tylko jeden kierunek – na bruk. Zdaje sobie sprawę z bardzo małego prawdopodobieństwa, że moje podpowiedzi będą wzięte pod uwagę przez Zarząd Główny NSZZ Pracowników Wojska, gdyż organ ten uważam od dawna za „martwy”, nie będący w stanie kierować Związkiem w taki sposób, aby interesy pracowników wojska były właściwie reprezentowane. Należy pamiętać, że uwaga Zarządu i jego Przewodniczącego skupiona jest w tym roku szczególnie na sobie, gdyż czeka ich jesienią zjazd Związku i wybory nowych władz. Przewodniczącego pamiętam na tej funkcji bez przerwy od połowy lat dziewięćdziesiątych i jego starania o ponowny wybór mają widocznie na celu dorównanie premierowi Cyrankiewiczowi w długości okresu zasiadania na kierowniczym stołku. Ponieważ bez „przychylnej życzliwości” kierownictwa MON o ponowny wybór będzie trudno, nie spodziewam się „twardego” stanowiska Związku w sprawie tej reformy. Kierownictwu MON widocznie również zależy na tym, aby jeszcze obecne władze Związku podpisały się pod tymi zmianami. Należy zatem już teraz współczuć tym, którzy w imię bezprzykładnych, wydumanych, nie popartych żadnymi kalkulacjami reform stracą źródła utrzymania. PIOTR MAKAREWICZ

LINK